21 april 2022 Da Nang - motortochtje naar Hoi An

Voor deze dag hadden we een motor gehuurd bij het hotel. We wilden al eens in Hoi An gaan rondkijken. We kregen hem keurig gevuld mee. Wim is een goede chauffeur, dus ik kon ontspannen achterop zitten. En genieten!!! Want alle dagen lopen is heel goed voor ons, maar het schiet natuurlijk niet erg op. Dus we genoten van het begin tot het einde van de rit. Op de heenweg zagen we enkele marmerfabrieken. We stopten bij 1 om te kijken of we er mooie tuinbeelden konden vinden (om te verschepen). We hebben een hele poos rondgelopen en mooie beelden gevonden. Onze keuzes vielen op verschillende beelden. Dus daar moesten we nog over babbelen met elkaar. Gelukkig maar, want achteraf denk ik : wel mooi zo'n marmeren beeld, maar dat krijg je natuurlijk nooit meer verplaatst. Dus dat hebben we gezien en zo gelaten. Het was heel leuk om Hoi An weer te zien, ook al was het overdag. We hebben een lekkere kokosnoot gedronken langs de rivier en rondgesnuffeld in de oude stad. De stad komt langzaam weer tot leven na Corona. De mensen zijn zo blij dat er weer toeristen komen. Anders dan in da nang weten de mensen hier ook hoe ze je om hun vingertjes kunnen winden, om je naar hun winkeltje te lokken. We hebben nog onze oude villa tranquil bezocht, waar we 4 jaar geleden met de kinderen sliepen. Het was een heel leuk dagje. Savonds gingen we naar de nacht markt in da nang. Daar hebben we enkele leren riemen gekocht. En toen hadden we honger en belandden we in een seafood restaurant dat vol zat met Vietnamezen. Dat leek ons een goed teken. Er was ook heel ruime keuze en het eten was heel lekker. We namen hotpot met 500 gram shrimps. Daar kwam dus nog een berg groene blaadjes en champions etc bij. Een bijzondere belevenis. Temeer omdat de enige tafel waar Wim met zijn benen onder paste, voor de deur stond van een feestzaal. En in die feestzaal werd de eerste verjaardag van een kleine jongen gevierd met de omvang van een bruiloft. We hebben daar toch wel een uur naast gezeten. Ik deed de deur af en toe dicht, maar die werd om de haverklap weer geopend en dan konden we 'meegenieten' van het feest. Er werd veel alcohol gebruikt (waarschijnlijk) en dat maakte de tongen los. Er werd keihard karaoke gezongen met een geluidsinstallatie voor een groot bereik. En die mensen kregen daar maar geen genoeg van. Ze stonden met hun armen over elkaars schouders met lange uithalen mee te zingen, alsof het hun laatste momenten op aarde waren. Hart- en trommelvliesverscheurend..... Maar voor een lekker maaltje mag je ook een beetje lijden toch? Het was het waard 😉