9 april 2022 Vierde dag - Da Lat

Vandaag weer lang geslapen. Eigenlijk omdat we in de nacht de slaap moeilijk konden vatten. Jetlag? Nu nog? Het zou kunnen. Ons doel was om naar de kabelbaan te lopen en daarmee naar een tempel te gaan. De wandeling naar de kabelbaan was niet zo prettig. Een 3km lange weg langs een heel drukke weg over een stoep waarop veel obstakels en viezigheid lagen. Nou goed. Het kabelbaanritje dat 10 minuten duurde, was wel de moeite waard hoor. En het klooster of tempel was op een fijne rustige plek. We liepen door naar een meer alwaar we koffie met jasmijnthee dronken. Lekker! 

Dezelfde route terug genomen. Maandag 11 april gaan we naar Nha Trangh. We hebben wat wasjes gedraaid en spelletjes gespeeld (quixx en kolonisten van catan). Noodle soepje gegeten en een film gekeken. Ayka....was op Canvas geweest. Wat een deprimerende film! Een jonge vrouw (25) die als illegale immigrant probeert te overleven in een koud besneeuwd Moskou. Ze krijgt een baby (door verkrachting) en vlucht zonder baby uit ZH om naar haar werk te gaan als kippenplukster. Krijgt geen loon uitbetaald. Slaapt op een verdieping met 50 of 60 andere mensen achter een gordijn. Haar 'bed' is haar enige plek. Ze komt steeds niet aan werk. Ze heeft een nabloeding en krijgt stuwing en koorts en infectie. Alle narigheid die je je kunt indenken, beleeft zij. En de film eindigt met eindelijk het tonen van haar verdriet. Want als klap op de vuurpijl geeft ze haar kind weg (die haalt ze op uit ZH) omdat het haar niet lukt om een lening terug te betalen aan een stel maffia kerels die haar dreigen te vermoorden als ze haar schuld niet betaalt. Echt een vreselijk leven. En het meest vreselijke is, dat het voor sommigen wellicht ook nog de realiteit van hun leven is. Gelukkig kon ik er toch van slapen. Maar de film laat me nog niet helemaal los.